week 1
Door: Tonco Padmos
Blijf op de hoogte en volg Tonco
19 November 2011 | Sierra Leone, Freetown
Week 1.
Hallo iedereen,
Maandagmorgen ben ik in het vliegtuig gestapt in Brussel. Na een tussenlanding in Banjul(Gambia) kwam ik om 18.45uur(lokale tijd, één uur eerder dan in Nederland) aan op het vliegveld Lungi (Sierra Leone).
Toen ik uit het vliegtuig stapte liep ik tegen een muur van ontzettend warme vochtige lucht aan. Eenmaal bij de controles verliep alles anders dan Hans Lemkes vooraf beschreven had door mijn speciaal visum. Wat een chaos, onbeschrijfelijk. Ik heb ongeveer alle controleposten overgeslagen. Het krioelt er van de mensen. Naast de paspoort en visum controle stond Hans Lemkes achter een lint. Hans moest met het vliegtuig waar ik uitgestapt ben terug naar Brussel. Ik was blij dat hij er was en hem nog even gesproken heb.
Toen ik mijn bagage had werd ik opgepikt door de chauffeur van Genesis Farms. Deze had zijn auto verlaten om mij op te halen. Ondertussen hadden andere chauffeurs de auto van Genesis Farms vastgezet. Voor de auto stond een hek, achter de auto een andere auto, links van de auto weer een andere auto en rechts van de auto was er nog een plek vrij. Toen zijn we uiteindelijk van de parkeerplaats afgekomen door zeker 100 keer vooruit en achteruit te steken. Toen waren we omgedraaid en konden we via de plek die vrij was aan de rechterkant van de auto weg. Ik heb enorm in mezelf gelachen toen dit allemaal gaande was.
Toen we weg reden was het 19.45uur en was het donker. De reis van het vliegveld naar Makomp een locatie van Genesis Farms waar Peter en Anette wonen duurde ongeveer 2,5 uur. Tijdens de eerste helft was de weg erg slecht, net gatenkaas, zonder 4 wiel aangedreven auto moeilijk of niet begaanbaar. Ik moest lachen toen we onderweg na een kilometer of 50 gereden te hebben op de slechte weg een waarschuwingsbord tegen kwam met een waarschuwing erop voor drempels. De gemiddelde snelheid op het stuk slechte weg was ongeveer 30km per uur. De 2e helft geasfalteerde weg reed geweldig. Om 22.15 kwam ik aan bij Peter en Anette na een uurtje praten over de reis ben ik gaan slapen.
De volgende morgen ben ik mee geweest naar de markt in Lunsar(een grote plaats in de buurt van Genesis Farms), daar hebben we wat eten gekocht voor in Masimera. ’s-Middags ben ik met al mijn spullen naar de boerderij in Masimera gebracht, waar ik normaal gesproken verblijf. Onderweg, weer over een erg slechte weg kom je langs allerlei dorpjes. De meeste kinderen zwaaien en roepen naar je omdat je blank bent. Dit geeft een dubbel gevoel, aan de ene kant vind je het leuk dat ze zwaaien en aan de andere kant denk ik, ik ben toch niet meer dan een mens net als zij. Aan het eind van de rit moet je met een veerpond de Rokel rivier oversteken. Ook dit is leuk om te zien, de pond heeft namelijk geen motor, dus het vooruitkomen gebeurt door aan de staalkabel te trekken. Na een korte rondleiding op de boerderij ben ik gaan eten en heb mijn spullen uitgepakt en ben gaan slapen.
Woensdag heb ik met Mohammed(vaste werknemer 23 jaar), Arthur(vaste werknemer 26 jaar) en andere Arthur(werknemer van Netafim, de producent van het irrigatie systeem) hoofdleidingen en subhoofdleidingen aangelegd voor het irrigatie systeem. De aanstaande 3 á 4 weken zijn we bezig met het aanleggen van het irrigatie systeem. Ik ga het meeste om met Mohammed en Arthur ze hebben gestudeerd en kunnen goed Engels. Ze slapen in het zelfde gebouw als ik, dit is erg leuk en gezellig. Er werken ongeveer 10 vaste mensen op de farm waarmee ik meestal tussen de middag en in de avond mee eet. Een aantal van deze vaste mensen wonen ook op de farms of zijn bewaker.
Buiten de aanleg van het irrigatiesysteem om zijn er nog een stuk of 50 ‘oproep’ werknemers bezig met het kaal maken van het land met messen, op dit land worden over een aantal weken de druppelslangen aangelegd. Het kaal maken van het land gebeurt met de hand omdat de mulcher, een machine achter de trekker die dit normaal doet kapot is. Tot mijn verbazing gaat dit met de werknemers net zo snel. Ook zijn er een aantal werknemers bezig met het graven van gangen waar de hoofd en subhoofdleidingen komen te liggen. Deze gangen moeten 60cm diep 50cm breed en 500 meter lang zijn. Als je tegen de 50 werknemers tegelijk zegt jullie moeten dit vandaag graven dan zien ze het niet zitten omdat het teveel is. Als je tegen een ieder zegt jullie doen allemaal 10 meter, dan is het zo gebeurt. Ook dit was erg leuk om mee te maken.
Donderdag heb ik met Mohammed en de 2 Arthuren allerlei dingen geïnstalleerd in het pompstation, dit zijn een aantal scheepscontainers. Het is erg warm rond de 30 graden, met een hoge luchtvochtigheid. Dan denk je lekker weer maar, het valt erg tegen om er in te werken. Gelukkig went het een beetje na een aantal dagen. In de container was het nog warmer, omdat het er niet waait en het van ijzer gemaakt is. Bij de ingang stond een werknemer met een stuk karton wind te maken om het wat aangenamer te maken om in te werken. Ook hierom moest ik erg lachen, we noemden hem de ‘fan man’ omdat hij net als een ventilator wind maakt.
Donderdag avond was er een regenbui waardoor alles lekker afkoelde en het rond zon 20 graden erg aangenaam was. Het eten is een beetje wennen, s’ ochtends eet ik meestal brood, tussen de middag en ‘s - avonds is het bijna altijd rijst met een erg pittige saus. Dit is vaak het zelfde en is een beetje saai. Het slapen gaat gelukkig goed in het warme weer, rond half 10 ga ik slapen en om 7uur sta ik op.
Vrijdag hebben we nog het een en ander aangesloten op het irrigatie systeem bij de controleheads. Ook hebben we alle onderdelen bekeken en gesorteerd omdat Arthur van Netafim vertrok. Aan het eind van de middag ben ik meegereden naar Makomp om daar weekend te houden en op internet te kunnen. In Masimera is namelijk geen internet. Vandaar dat jullie pas nu van mij het een en ander horen. Ik ben de kabel van mijn fototoestel vergeten mee te nemen vanuit Masimera naar Makomp dus foto’s krijgen jullie pas volgende week te zien. Deze zal ik op facebook zetten. Ik heb één foto op mijn mobiel, deze kan ik wel op facebook zetten.
Ik heb van de week een aantal keren gedacht waar ben ik aan begonnen,, maar nu ik bijna een week hier ben en wat gewerkt heb en het goed kan vinden met de mensen op de farm vind ik het leuk. Ik heb een Sierra Leone telefoonnummer dit is: 00232-33532639.
Volgende week zal ik weer proberen een verhaal te schrijven(wat beknopter dan deze) en ook deze op waarbenjijnu.nl te plaatsen. Als je een berichtje via je e-mail wilt hebben wanneer ik een nieuw verhaal plaats moet je bij mijn profiel van waarbenjij.nu links op bij aanmelden je email adres invullen en op aanmelden klikken dacht ik. Op deze manier krijg je bericht als ik een nieuw verhaal plaats en blijf je op de hoogte wat ik meemaak tijdens mijn stage in Sierra Leone.
Hallo iedereen,
Maandagmorgen ben ik in het vliegtuig gestapt in Brussel. Na een tussenlanding in Banjul(Gambia) kwam ik om 18.45uur(lokale tijd, één uur eerder dan in Nederland) aan op het vliegveld Lungi (Sierra Leone).
Toen ik uit het vliegtuig stapte liep ik tegen een muur van ontzettend warme vochtige lucht aan. Eenmaal bij de controles verliep alles anders dan Hans Lemkes vooraf beschreven had door mijn speciaal visum. Wat een chaos, onbeschrijfelijk. Ik heb ongeveer alle controleposten overgeslagen. Het krioelt er van de mensen. Naast de paspoort en visum controle stond Hans Lemkes achter een lint. Hans moest met het vliegtuig waar ik uitgestapt ben terug naar Brussel. Ik was blij dat hij er was en hem nog even gesproken heb.
Toen ik mijn bagage had werd ik opgepikt door de chauffeur van Genesis Farms. Deze had zijn auto verlaten om mij op te halen. Ondertussen hadden andere chauffeurs de auto van Genesis Farms vastgezet. Voor de auto stond een hek, achter de auto een andere auto, links van de auto weer een andere auto en rechts van de auto was er nog een plek vrij. Toen zijn we uiteindelijk van de parkeerplaats afgekomen door zeker 100 keer vooruit en achteruit te steken. Toen waren we omgedraaid en konden we via de plek die vrij was aan de rechterkant van de auto weg. Ik heb enorm in mezelf gelachen toen dit allemaal gaande was.
Toen we weg reden was het 19.45uur en was het donker. De reis van het vliegveld naar Makomp een locatie van Genesis Farms waar Peter en Anette wonen duurde ongeveer 2,5 uur. Tijdens de eerste helft was de weg erg slecht, net gatenkaas, zonder 4 wiel aangedreven auto moeilijk of niet begaanbaar. Ik moest lachen toen we onderweg na een kilometer of 50 gereden te hebben op de slechte weg een waarschuwingsbord tegen kwam met een waarschuwing erop voor drempels. De gemiddelde snelheid op het stuk slechte weg was ongeveer 30km per uur. De 2e helft geasfalteerde weg reed geweldig. Om 22.15 kwam ik aan bij Peter en Anette na een uurtje praten over de reis ben ik gaan slapen.
De volgende morgen ben ik mee geweest naar de markt in Lunsar(een grote plaats in de buurt van Genesis Farms), daar hebben we wat eten gekocht voor in Masimera. ’s-Middags ben ik met al mijn spullen naar de boerderij in Masimera gebracht, waar ik normaal gesproken verblijf. Onderweg, weer over een erg slechte weg kom je langs allerlei dorpjes. De meeste kinderen zwaaien en roepen naar je omdat je blank bent. Dit geeft een dubbel gevoel, aan de ene kant vind je het leuk dat ze zwaaien en aan de andere kant denk ik, ik ben toch niet meer dan een mens net als zij. Aan het eind van de rit moet je met een veerpond de Rokel rivier oversteken. Ook dit is leuk om te zien, de pond heeft namelijk geen motor, dus het vooruitkomen gebeurt door aan de staalkabel te trekken. Na een korte rondleiding op de boerderij ben ik gaan eten en heb mijn spullen uitgepakt en ben gaan slapen.
Woensdag heb ik met Mohammed(vaste werknemer 23 jaar), Arthur(vaste werknemer 26 jaar) en andere Arthur(werknemer van Netafim, de producent van het irrigatie systeem) hoofdleidingen en subhoofdleidingen aangelegd voor het irrigatie systeem. De aanstaande 3 á 4 weken zijn we bezig met het aanleggen van het irrigatie systeem. Ik ga het meeste om met Mohammed en Arthur ze hebben gestudeerd en kunnen goed Engels. Ze slapen in het zelfde gebouw als ik, dit is erg leuk en gezellig. Er werken ongeveer 10 vaste mensen op de farm waarmee ik meestal tussen de middag en in de avond mee eet. Een aantal van deze vaste mensen wonen ook op de farms of zijn bewaker.
Buiten de aanleg van het irrigatiesysteem om zijn er nog een stuk of 50 ‘oproep’ werknemers bezig met het kaal maken van het land met messen, op dit land worden over een aantal weken de druppelslangen aangelegd. Het kaal maken van het land gebeurt met de hand omdat de mulcher, een machine achter de trekker die dit normaal doet kapot is. Tot mijn verbazing gaat dit met de werknemers net zo snel. Ook zijn er een aantal werknemers bezig met het graven van gangen waar de hoofd en subhoofdleidingen komen te liggen. Deze gangen moeten 60cm diep 50cm breed en 500 meter lang zijn. Als je tegen de 50 werknemers tegelijk zegt jullie moeten dit vandaag graven dan zien ze het niet zitten omdat het teveel is. Als je tegen een ieder zegt jullie doen allemaal 10 meter, dan is het zo gebeurt. Ook dit was erg leuk om mee te maken.
Donderdag heb ik met Mohammed en de 2 Arthuren allerlei dingen geïnstalleerd in het pompstation, dit zijn een aantal scheepscontainers. Het is erg warm rond de 30 graden, met een hoge luchtvochtigheid. Dan denk je lekker weer maar, het valt erg tegen om er in te werken. Gelukkig went het een beetje na een aantal dagen. In de container was het nog warmer, omdat het er niet waait en het van ijzer gemaakt is. Bij de ingang stond een werknemer met een stuk karton wind te maken om het wat aangenamer te maken om in te werken. Ook hierom moest ik erg lachen, we noemden hem de ‘fan man’ omdat hij net als een ventilator wind maakt.
Donderdag avond was er een regenbui waardoor alles lekker afkoelde en het rond zon 20 graden erg aangenaam was. Het eten is een beetje wennen, s’ ochtends eet ik meestal brood, tussen de middag en ‘s - avonds is het bijna altijd rijst met een erg pittige saus. Dit is vaak het zelfde en is een beetje saai. Het slapen gaat gelukkig goed in het warme weer, rond half 10 ga ik slapen en om 7uur sta ik op.
Vrijdag hebben we nog het een en ander aangesloten op het irrigatie systeem bij de controleheads. Ook hebben we alle onderdelen bekeken en gesorteerd omdat Arthur van Netafim vertrok. Aan het eind van de middag ben ik meegereden naar Makomp om daar weekend te houden en op internet te kunnen. In Masimera is namelijk geen internet. Vandaar dat jullie pas nu van mij het een en ander horen. Ik ben de kabel van mijn fototoestel vergeten mee te nemen vanuit Masimera naar Makomp dus foto’s krijgen jullie pas volgende week te zien. Deze zal ik op facebook zetten. Ik heb één foto op mijn mobiel, deze kan ik wel op facebook zetten.
Ik heb van de week een aantal keren gedacht waar ben ik aan begonnen,, maar nu ik bijna een week hier ben en wat gewerkt heb en het goed kan vinden met de mensen op de farm vind ik het leuk. Ik heb een Sierra Leone telefoonnummer dit is: 00232-33532639.
Volgende week zal ik weer proberen een verhaal te schrijven(wat beknopter dan deze) en ook deze op waarbenjijnu.nl te plaatsen. Als je een berichtje via je e-mail wilt hebben wanneer ik een nieuw verhaal plaats moet je bij mijn profiel van waarbenjij.nu links op bij aanmelden je email adres invullen en op aanmelden klikken dacht ik. Op deze manier krijg je bericht als ik een nieuw verhaal plaats en blijf je op de hoogte wat ik meemaak tijdens mijn stage in Sierra Leone.
-
19 November 2011 - 16:02
Hanneke:
Hoi Tonco,
Wat leuk om je eerste bericht te lezen! Het zal inderdaad behoorlijk wennen zijn maar zo te lezen heb je al een beetje je draai gevonden daar! Heel veel succes en plezier, en ik ben benieuwd naar je foto's!
Groetjes uit het koude, mistige Groningen -
19 November 2011 - 16:11
Wim En Helma:
Hoi Tonco,
Fijn om te lezen dat het goed met je gaat. Je hebt al heel wat meegemaakt in 1 week. Reken ons maar tot je vaste followers, we hebben ons al aangemeld! Groetjes vanuit mistig Nederland -
19 November 2011 - 16:32
Cees En Jozien:
Hoi, wist niet dat je zo'n talentvol schrijver bent. Komt wel goed met je stage verslag! Haha, veel pleier aanstaande week, we zijn al benieuwd naar je volgende verslag! -
19 November 2011 - 17:01
Wim En Jennie:
Hallo Tonco,
Wat ontzettend leuk dat je ons op de hoogte wilt houden over hetgeen je meemaakt. We wachten met spanning je volgende verslag af. Sterkte met de warmte. Groeten uit Briepe -
19 November 2011 - 17:03
Erwin:
Ha Tonco,
Prima idee om de mensen te informeren over je stage. Ja, die afrikanen zullen je nog menig keer een verrassing verzorgen. Ben benieuwd naar de foto's en verdere ontwikkelingen in Sierra Leone. Ondanks dat het stage en werk is, vooral veel genieten van deze unieke ervaring. -
19 November 2011 - 17:29
Ineke:
Hoi Tonco.
Geweldig dat je ook aan ons hebt gedacht.Dylan en je broer hebben gisteren een rotte aardappelen gevecht gehouden en je wil niet weten hoe dat stinkt.Groetjes en veel plezier fam. Venneman -
19 November 2011 - 18:08
Stijn:
Dat klinkt al goed Tonco!, volgens mij gaat dat wel goed komen daar! Veel plezier de komende tijd!
-
19 November 2011 - 18:10
Nelleke:
Hoi Tonco, wat een ervaringen maak je mee. Leuk om dit te lezen en helemaal zoals je het beschrijft. Dus het hoeft echt niet beknopter hoor.
groeten -
19 November 2011 - 18:20
Mijke:
Ha toncie.
Jij was toch diegene die vorige week zei dat je niet van die mega berichtjes ging schrijven haha. Maar super om te lezen dat alles daar goed is. Kijk uit naar het volgende verhaal(tje). Geniet ervan! x -
19 November 2011 - 18:23
Adriaan... Haamstede:
Tonco , leuk om wat te horen van je belevenissen daar in verweggistan , goed aangekomen dus , en ik denk jij red het daar wel ,als ik dat zo lees groeten ook van michiel , en ik heb mij ook aangemeld voor het volgende verslag
-
19 November 2011 - 18:54
Ubellenikeanaido:
Hey Tonco,
Respect voor je hoor!
We wensen je heel veel succes en plezier toe!
Groetjes vanuit Groningen! -
19 November 2011 - 19:09
Enno En Rianne:
Veel plezier daar in dat warme land, we vinden het leuk om je verhalen te lezen.
Groeten uit Biervliet. -
19 November 2011 - 19:56
Rieske En Jan:
Ik vroeg me al af of je op "waar ben ik" je verhalen en belvenissen zou gaan schrijven. Dat is altijd ze leuk om te lezen!
Het zal zeker een enorme overgang zijn, alles gaat zo anders dan in Nederland. Gaaf dat je je toch zo gauw thuis voelt daar.
Geniet er maar van en we zijn benieuwd naar je foto's en vervolgverhalen.
Tot de volgende keer!!!
Groetjes -
19 November 2011 - 23:32
Tiel Jansen-Arts:
Wat goed Tonco dat we jouw belevenissen mogen volgen! Ik ben blij dat je je draai al wat gevonden hebt. Kijk uit naar je volgende verslag.
Hier in het zuiden wordt zo links en rechts de ene na de andere carnavalsprins uitgeroepen, och ja je moet er maar zin in hebben.
Veel plezier en hartelijke groeten vanuit Limburg. -
20 November 2011 - 07:54
Nelke:
Hai Tonco,
Wat me opvalt aan je verslag : humor !Blijf lachen om de absurditeit van elke dag en ook als je de rijst zat wordt!
Groeten van ons allemaal... -
20 November 2011 - 12:36
Opa:
erg leuk allemaal ik ga nu naar groningen tot later -
20 November 2011 - 16:28
Hans:
Hallo Tonco,
Prachtig verslag! Goed om te horen dat jullie het goed hebben met elkaar. Ik vind het fantastisch dat je een deel van je tijd, kennis en energie in dit arme land wilt investeren. Zij kunnen het goed gebruiken en je zult er heel veel bijzondere (levens)ervaringen opdoen.
Succes en ik hoor/lees graag weer het vervolg.
-
20 November 2011 - 16:44
Bert:
Hallo Tonco,
Zo van de ene stage in de ander.
Wat geweldig om te lezen wat je dan in een korte tijd allemaal meemaakt.
Heb jij met Michiel een weddenschap afgesloten wie de langste verhalen kan schrijven? Ik hoop dat je dit niet wint, maar dat gaf je in de laatste alenia al aan. Heel veel succes met dit mooie project.
Groeten,
Bert
-
20 November 2011 - 18:07
Simone:
Ha die Tonco,
Nou, voor zulke verhalen gooi ik mijn eigen boeken aan de kant hoor, en dat wil wat zeggen! Tof om te lezen wat je allemaal beleeft. En ik moet zeggen: petje af hoor, in zo'n andere omgeving, zo snel wennen. Geniet ervan! En ook ik kijk uit naar je volgende hoofdstuk.
Liefs,
tante Sieieiem -
20 November 2011 - 21:53
Jan En Marian:
Veel succes, we blijven graag op de hoogte,mooi om anderen verder te helpen in de wereld -
22 November 2011 - 09:14
Nelis:
Tonco,
Hoe zit je peniskoker? Leuk verhaal van je om te lezen. je val van de ene verbazing in de andere denk? ben benieuwd naar je foto's
Adios amigos -
22 November 2011 - 19:41
Lea:
Hoi Tonco,
Leuk om te lezen wat je allemaal beleeft. We wensen je heel veel succes en blijven graag op de hoogte van je ervaringen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
